Tajemnica biedronki

Jeśli ktoś się spodziewał, że zdradzę sekrety z zaplecza popularnego marketu  (że np pojawiła się tamże bardzo wytrzebiona trzmielina i kora do ściółkowania gatunku niewiadomego lecz prawdopodobnie jednak z drewna ;) to niestety innym razem.

Będzie o owadzie.

Jaka jest biedronka siedmiokropka, zwana w kręgach plebejskich bożą krówką, a wśród luda uczonego Coccinella septempunctata, niby każdy widzi. Ale czy na pewno?

Zawsze mnie interesowała technika biedronkowych lotów. Niby miałam świadomość, że nie wykonuje ich na tym swoim kropkowanym pancerzu, bo to tak jakby, w innej skali, autu marki garbusek otworzyć drzwi po czym rzucić się nim z urwiska i liczyć że polecimy ;). Wiedziałam, że biedronka na jakieś inne, cienkie skrzydła ukryte pod lakierowanym w kropy pancerzem, które często, w czasie pieszych wędrówek, ciągnie za sobą  niczym ja zrolowane rajstopki wystające u dołu spodni w drodze na przystanek autobusowy (cóż).

Ostatnio zapolowałam i uchwyciłam moment rozwarcia pancerza i okazałości skrzydeł.
W tym celu należało wyżej wspomnianego owada zwabić na kawałek drewienka, wyobracać (drewienko) i zanudzić (biedronkę) do tego stopnia by zechciała się poderwać i odlecieć pod czujnym okiem migawki.

Moment rozwarcia pancerza przypomina nieco pęknięcie małego pomidorka i jest nieco obleśny. Dopiero biedronkowy podpancerzowy dezabil poświadcza, że należy ona do rodziny chrząszczy i bynajmniej z pomidorkiem spokrewniona nie jest.

Interesujący jest całkiem spory zakres ruchów płaskiej, czarnej główki (co się fachowo nazywa przedplecze czyli grzbietowa część przedtułowia). Popatrzmy na pierwsze zdjęcie: gdyby biedronka nie dysponowała w tej materii dezintegrującą jej płynny kształt połóweczki  elastycznością, przy schodzeniu ze schodka zaryłaby banią w podłoże i utknęła. Człowiek, nawet ten mający niejaką łaskawość dla biedronek, nie zastanawia się jednak nad tak istotnymi szczegółami dopóki jakiegoś egzemplarza nie zdybie na dłużej.

Natomiast przy pokonywaniu przeszkód typu słomka biedronce wyłazi z tyłu zaplecze.

Wiemy, że biedronka ma zapewniony w ogródkach dobry piar ze względu na obecność mszyc w menu. Ponadto biedronki odżywiają się też czerwcami (najpewniej w lecie), wełnowcami (najpewniej na jesieni) oraz tarcznikami (te mniej waleczne - również najpewniej).

A teraz moment prawdy o chrząszczej naturze:

Jak donosi Wiki: "W razie zagrożenia biedronki wydzielają trującą hemolimfę odstraszającą napastnika". No tego nie było jak sprawdzić, ale doprawdyż nie chciałabym, żeby ten potwór strzyknął we mnie hemolimfą. Ani czymkolwiek. (Nawet promocją;)

Trochę foto-szopa i wot,  piar słodziaka w kropy zdruzgotany.

(Rozjuszony Jeronimo atakuje! )